सुनिता दनुवार एक पटक एउटा अ नौंठो घ टना भयो । सायद को’ठीहरुमा अप’वादका रुपमा हुने घ टना । एकपटक हाम्रो बंगलामा मो जम स्तीका लागि कलेजका केही केटाहरु आएका थिए । ती केटाहरु आ आफुले म न प राएका केटीहरु बोकेर कोठामा गए ।
ती मध्येकै एउटा केटाले मलाई राज्यो र मेरो कोठामा आयो । त्यती बेला म कलिलै थिएँ । भर्खर बच्चा जन्मिएकाले मेरो स्त नबाट दु’धका धारा चुहिरहेको थियो । नि पल अलिकति निचोर्दा नै दु ध चुहिन्थ्यो । कलेजको त्यो भर्खरको केटाले छा तीमा त्यसरी दुध बगेको देखेछ । उ निकै आश्चर्य चकित भयो । उसल्यो भन्यो, ‘मलाई तिमिसंग अरु केही गर्नु छैन । बस मलाई यो दुध खान देऊ । के नचा’हिदो कुरार गर्छौ ! रु’ब’रबराउँदै भनें क्या ! खुस्केटहरु आउँछन् ।
‘मलाई यहाँ यस्तो काम हुन्छ भन्ने पहिला थाहा थिएन । म त केटाहरुको ल’हलहैमा लागेर आएको । यहाँ आएपछि तपाईलाई भेट्दा मैले आमालाई भेटेजस्तो लाग्यो । मैले आजसम्म आमाको दु ध खान पाएको थिइन, त्यसैले तपाईलाई आमा बनाउन चाहेको हुँ, उसले भावुक हुँदै भन्यो ।
उसको कुरा सुनिसकेपछि म पनि अलि भावुक भएँ । यदि कसैले मलाई ‘आमा’ स म्वोधन गरेर स्त नपानको याचना गरिरहेको छ भने त्यस्तो बेला के गर्ने रु म केही पल अल’मलमा परेकी थिएँ । आखिर मलाई लाग्यो जव उसले मलाई आमा नै भनिसकेको छ भने उसलाई छोरा मानेर स्त’नपान गराउन केको आपत्ति ?
। होईन ! मैले तिमिसंग म जाक गरेको होइन ! मलाई दुध खान देऊ ! उस्ले भन्यो । किन त्यसो भनेको रु’ मैले जि ज्ञासा राखेँ । मैले आजसम्म आमाको दु’ध खाएको छैन । अबदेखि तिमी मेरा लागि आमा समान् हौ । म तिमीलाई एउटी आमा सहर सम्मान गर्छु । प्लीज म लाई दु ध खान देउ उसले भन्यो ।
मेरो लागि त्यो बडा अ’नौठो प्रस्ताव थियो । सुरुमा त मलाई ‘कस्तो दि माग ख राव भएको ग्राहक आयो’ भन्ने लागेको थियो । सुरुमा एकदम रि स पनि उठ्यो । तिमीलाई मैले दु ध चु साउनै पर्छ भन्ने छ र रु जे कामको लागि आएको हो त्यही गर मैले रि’साउँदै भनें । कुनै पनि स्त्री र पुरुषबीच सम्वन्धका विविध आयाम हुन्छन् ।
त्यो केटाले हाम्रो स म्वन्धलाई यौ नक र्मी र ग्राहकको स म्वन्धबाट माथी उ’ठाएर एकैचोटी आमा र छोराको सम्वन्धमा पुर्याएको थियो । ‘काम वा’सना’ बाट एकैचोटी माथी उठेर त्यो केटोले मबाट मातृ वा त्सल्य’को चाहना प्रकट गरिरहेको थियो । स्त नपा न पछि उसले मलाई तिन चार पटक ध न्यवाद दियो । उसले के पनि भन्यो भने उसको बा ल्यका ल डि कै भरमा बितेको रहेछ र उसले पहिलो पटक कुनै आ माको दु’ध चु’स्न पाएको रहेछ । उसका कुरा सुनेर एकाएक मेरा आँखा रसाए ।
दु’ध चु’सेर ‘छोरा’ गइहाल्यो, तर त्यो अ नौठो घ टनाले यता ‘आमा’लाई पछिसम्म पि’रोली रह्यो, भा वुक बनाइरह्यो । आखिर त्यस्ता उच्च चेतना भएका मानिसहरु पनि कहिलेकाँही बरा’लिएर को’ठीसम्म आईपुग्दारहेछन् र आफ्नो विवेक क रुणा र प्रेम प्रकट गरेर जाँदा रहेछन् । मैले नजन्माएको त्यो ‘छोरो’ आज कहाँ होला, मलाई थाहा छैन । तर जँहा भए पनि त्यो छोरालाई यो आमाको सदा आर्शिवाद रहने छ । सुनिता दनुवार द्धारा लिखित आँसुको शक्तिबाट ।
